لازم به ذکر است بین طراحی لباس به صورت تخت و تصویرسازی طراحی لباس تفاوت عمده ای وجود دارد. در طراحی لباس به صورت تخت ،طراح باید کلیه جزییات طرح را در ابعاد واقعی بدن انسان جهت تولید طرح ارایه کند. به عنوان مثال طراح حتی باید حتی اندازه دکمه ها و نوع بخیه دوخت را مشخص کند. اما در تصویرسازی طراحی لباس هدف تنها نمایش ایده طراحی است و معمولاً برای تأثیر بیشتر بر بیننده طراحی ها بصورت اغراق آمیز و در ابعاد غیر معمول به نمایش در می آیند. امروزه اکثر کشورهای جهان به دلایل مختلف تولیداتشان را به صورت برون سپاری انجام می دهند.برای تبادل اطلاعات طرح، طراح بوسیله نرم افزارهای گرافیکی، با طراحی تخت که در آن کلیه جزییات طرح به روشنی و براساس استانداردها متداول طراحی می کند.پس از آن طرح برای کشور تولید کننده بوسیله اینترنت فرستاده می شود . طراحی که طرح تخت را رسم می کند نه تنها باید اصول طراحی را بداند بلکه باید از روند تولید پوشاک و نحوه دوخت آن اطلاعات کافی داشته باشد. جهت سرعت بخشیدن به قدرت پاسخگویی به تقاضای بازار در واحد طراحی نرم افزارهای تخصصی نیز برای الگوسازی و سایزبندی بکارگرفته می شود.با بهره گیری از سیستم های کامپیوتری نه تنها زمان الگوسازی کاهش می یابد، بلکه با ذخیره الکترونیکی الگوها در کامپیوتر ؛استفاده مجدد و تغییرات و اصلاحات آن به آسانی و درکوتاهترین زمان امکان پذیر می شود. به طور مثال، شرکت "لی وایز" تولید کننده شلوار جین با استفاده از سیستم "کد"(CAD) توانسته است زمان تولید یکی از محصولاتش به نام Red Tab از 53 هفته به 36 هفته کاهش دهد. همچنین برخی از تولیدکنندگان بزرگ پوشاک با تکنولوژی مدیریت چرخه عمر محصول (Product Life cycle Management) یا (PLM) ارتباط بین زنجیره تأمین کالا را سرعت بخشیدند و زمان تولید کالا را تا 30-25 درصد کاهش داده اند.